Deel twee van de laatste bijdrage naar aanleiding van het het World Leaders Asia Online Event. Dit artikel is het vervolg van de samenvatting van het rondetafel gesprek met bedrijfsbestuurders met als gastheer Adam (Isaac) Miller. Daar waar het eerste deel ging over Australië en diens markt voor medicinale cannabis, hebben we het vandaag over Nieuw-Zeeland. Zoals altijd zijn de onderwerpen verrijkt met eigen onderzoek naar feiten.
Lees ook deel 1 – over het online event, deel 2 – Thailand, deel 3 – Mongolië, deel 4 – Australië (1), deel 5 – India, deel 6 – Australië (2) van deze serie.
De medicinale markt in Nieuw-Zeeland
Cijfers zijn (nog) niet makkelijk te vinden. De website van de Nieuw-Zeelandse overheid over farmaceutische producten is nog niet aangevuld met cannabismedicatie. Dat maakt statistische data opzoeken lastig. Van de gehele populatie wordt geschat dat 12% cannabis recreatief consumeert. Van jongere Nieuw-Zeelanders tot 25 jaar blijkt uit onderzoek dat tot 80% cannabis heeft uitgeprobeerd.
Wikipedia bracht ons op een schaars artikel van Southland Times (niet meer te vinden via de site) van oktober 2020. Daarin wordt aangegeven dat er een groei is in het 1e halfjaar van 2020 van 84% in aanvragen voor medicinale cannabis behandelingen op recept. In die zes maanden is het aantal receptgemachtigden gegroeid van 1002 naar 1842.
Van deze aanvragen is slechts 2% van kankerpatiënten. Het publieke beeld in Nieuw-Zeeland is daarom niet correct – vrijwel de helft van de aanvragers passen cannabis toe voor chronische pijn.
72% heeft moeite met cannabis voorschrijven
Cannabisproducten Helius heeft in 2020 nog een statement gemaakt waarin zij verwachten dat er tot 400.000 Nieuw-Zeelanders een beroep zullen doen op een doktersrecept. Dat aantal is een misrekening volgens de voorzitter van het college van huisartsen, Dr. Bryan Betty. Hij benadrukt dat er twee zaken nodig zijn: meer medisch bewijs en lagere prijzen dan nu.
Weinig huisartsen schrijven cannabisrecepten uit – ze willen patiënten wel helpen, maar 72% heeft moeite met cannabis voorschrijven. Dat blijkt uit onderzoek van het New Zealand Medical Journal.
Eindelijk lokale producten eind 2021?
De medicinale cannabismarkt in Nieuw Zeeland is in verhouding veel kleiner dan die van Australië. In de afgelopen weken heeft de eerste lokale producent een GMP certificering ontvangen. Het gaat om Helius Therapeutics. Carmen Doran, Chief Executive meldt dit bij 1News.
In afwachting van de finale testresultaten om een consistente productie te bewijzen meldt men vóór kerst 2021 de markt op te komen met druppels, spray en capsules van lokale aanbouw.
In hetzelfde nieuwsitem meldt een vertegenwoordiger van de overheid dat patiënten nog in de knel kunnen komen. Licenties voor import en distributie voor ‘ongekeurde producten’ liepen eind september 2021 af.
Vrijwel geen enkele partij wilde investeren in buitenlandse producten
Vrijwel geen enkele partij wilde investeren in buitenlandse producten. Dat is een te groot risico wanneer een grote concurrent op de markt beschikbaar komt tegen mogelijk veel lagere verkoopprijzen dan importgoederen.
De druk is wel hoog; het regent klachten bij patiënten. Tekorten, heftig flucterende prijzen domineren de markt. Hetzelfde product (40ml THC en CBD olie) kost in de ene apotheek NZD $320 (~€200), tot wel NZD $600 (~€370) tientallen kilometers verder.
Van mislukt referendum naar versneld invoeren medicinale cannabis
Het gesprek met de verschillende bedrijfsbestuurders vond plaats op 20 oktober 2020, tien dagen voor het referendum in Nieuw-Zeeland over legalisering van recreatieve cannabis consumptie.
Dat kwam uit op een ‘Nee‘ met 50,7% van de stemmen. Een klap voor onder meer de slachtoffers van de illegale markt; ook Nieuw-Zeeland kampt met het verschijnsel van synthetische cannabinoiden.
Juist vanwege de vrij grote zwarte markt en problemen met producten was er geen tijd voor reguliere invoering van een nieuw medicijn. Dat meldt Tara Creaven-Capasso, zij is in Nieuw-Zeeland commissielid geweest bij de invoering en ontwikkeling van regelgeving. In plaats van een lang medicinaal traject van proeven is men zich gaan richten op regels voor product- en productiekwaliteit (gesprek is bijna een uur, wederom met Adam Miller).
Een direct gevolg zijn de nieuwe regels vanaf 2021. Verder is een interessant alternatieve aanpak gekozen; hoe meer THC gehalte in een product aanwezig zijn, hoe meer zekerheden gegeven moeten worden en vastgelegd worden in een licentie en regelmatige audits. Produceer je dus als kweker cannabis met lagere THC waarden, heb je te maken met lagere regeldruk.
Producteisen
2020 was ook het jaar dat medicinale cannabis toegepast kon worden door patiënten. Ten opzichte van Australië zijn de regels gunstiger. Iedere arts kan cannabis voorschrijven op recept. Producten moeten voldoen aan een minimale kwaliteitsstandaard (MQS) vanaf 1 oktober 2021 waarbij ook weer de Europese Pharmacopoeia wordt toegepast.
Opvallend is dat een licentie voor een product ook de periode van stabiliteit van werkzame stoffen meeneemt. De minimumperiode is 6 maanden, met voldoende bewijsvoering mag deze tot uiterlijk 24 maanden opgegeven worden.
Ook worden suggesties en eisen aangedragen voor de verpakking en etikettering. Verder is expliciet aangegeven hoe pilot programma’s qua kweek aangepakt moeten worden; tenminste 10% van het totaal te verbouwen aan capaciteit. De kwaliteitstesten moeten navenant gelijkwaardig scoren voor tenminste drie pilot batches. Deze opzet geldt ook voor eindproducten.
Beperkt aantal producten nu toegelaten
Producten die voldoen aan de nieuwe regels zijn van Helius Therapeutics en Tilray (via CDC Pharmaceuticals). Tot 22 oktober zijn 68 producten ter kwaliteitskeuring aangeboden. Daarvan zijn al 3 teruggetrokken en 28 niet geaccepteerd voor keuring. Op dit moment zijn er 37 licenties uitgegeven voor kwekers.
Op dit moment zijn er 37 licenties uitgegeven voor kwekers
Daar waar in 2020 de medicinale markt is vrijgekomen, kostte het een aanlooptijd van ruim 4 jaar voor CannaSouth om als volledig verticaal geïntegegreerd bedrijf nu ook kweek te kunnen bieden. Volledige verticale integratie betekent naast voordelen ook nadelen; elk type van regulering is van toepassing op het bedrijf.
Aan de andere kant zijn ze volgens Mark Lucas wel in goed gesprek met de overheid en brengen ze veel kennis naar de beleidsmakers. Daar leert men veel bij; de creativiteit van ondernemerschap toont de wetgever dat er meer opties zijn dan alleen wat op papier staat. Er is frictie, maar ook samenwerking. Het hoort wel bij een opkomende industrie.
Voor de sector geldt wel dat er twee grote barrières zijn volgens Mark Lucas: Weerstand bij artsen om cannabis in te zetten en een gebrek aan kennis. Daarin is er weinig verschil met Australië of Nederland bijvoorbeeld. De trend is dat er nu, net als in Australië bij CDA Clinics, speciale klinieken ontstaan. Ze verwachten wel dat deze weer ‘teruggroeien’ naar de reguliere zorg.
De regels en effecten van de hordes die er nu zijn zorgen voor grote problemen bij kleinere kwekers. Bij velen rijst de angst dat enkel grote bedrijven voldoende geld hebben om de keuringen te betalen of de wachttijd kunnen uitzitten qua personeelskosten totdat er verkocht mag worden.
Hulpmiddelen ook strikt gereguleerd
Volgens de regels die nu actief zijn, geldt ook dat verdamper en vaporizers beperkt verstrekt kunnen worden. De eisen zij zo opgesteld dat een buitenlandse overheid (land van inkoop) de vaporiser goedgekeurd moet hebben als medisch hulpmiddel.
Daarbovenop moet een licentie voor import worden aangevraagd en melding gemaakt bij de betreffende instantie. Die legt mogelijk extra eisen op voor de productent, importeur of leverancier. Denk daarbij bijvoorbeeld aan certificaten en productiespecificaties. Hulpmiddelen voor de consumptie van drugs zijn namelijk bij wet verboden, zoals een bong, hasjpijp of ‘roach clip’.
Marketingverbod zorgt voor frustratie, verkenningskosten patiënten
Qua marketing is het lastig; er mag geen enkele communicatie zijn naar patiënten. Zij zullen zichzelf moeten informeren en in meerdere proefrondes moeten ondervinden wat het best werkt in hun situatie. Daardoor kunnen patiënten gefrusteerd raken – omdat zonder deugdelijke voorlichting onduidelijk is welk product gekozen moet worden, is er grote kans verkeerd te beginnen. Niet alleen de dosering, ook de planteigenschappen moeten verkend en geleerd worden.
er mag geen enkele communicatie zijn naar patiënten
Kwekers en producenten richten zich daarom op de kwaliteit van producten en duidelijke feedback van dokter – klantervaringen. Verder zal productonderscheidende ontwikkeling nodig zijn. Tincturen in een flesje zijn gemeengoed geworden. Daarom zul je enkel op productiekosten kunnen concurreren.
Al met al heeft volgens Mark de markt wel vertraging opgelopen. Importeurs kregen te weinig ondersteuning door de overheid, door gebrek aan kennis waren er toetsingsproblemen waardoor er inferieure kwaliteit op de markt toegelaten is. Heel storend bij een eerste indruk. Ook waren er al meerdere honderden patiënten toegelaten en is de vrijgave van producten vertraagd met een kwartaal. Bijzonder pijnlijk voor de patiënten.
Afsluitend
De presentaties van World Leaders Asia Online Event geven een geweldige inkijk in de medicinale markten van het zuidelijk halfrond in Azië. Ook het gesprek tussen de bedrijfsleiders vond ik inspirerend en verhelderend.
Persoonlijk vond ik deze opzet, waarbij kwekers, producenten, distributeurs en extractie rollen voorbij kwamen heel belangrijk. Deze verschillende rollen zie je niet vaak in een rondetafel gesprek.
Al met al is er veel te leren, zeker ook in relatie met de uitrol van het Experiment Gesloten Coffeeshopketen. Er zijn aanknopingspunten en valkuilen duidelijk geworden die te maken hebben met het volwassenheidsniveau met de materie bij de wetgever.
Ook zie ik wederkerende themas, of dat nu in Europa, APAC, LATAM of Noord-Amerika is. Een eerste thema is de wrijving tussen marktpartijen en de wetgever. Ondanks op papier zorgvuldige voorbereiding en voldoende aanwezige competenties blijkt vaak dat toezichthouders geen praktijkervaring met cannabis hebben.
Een volgend thema is dat bij marktpartijen mensen die geen ervaring met cannabisconsumptie hebben niet voor vol worden aangezien. Andersom (van markt naar opinie) geldt een gelijkaardig probleem. Kennisgebrek en stigmatisering zijn een rem. Cannabisconsumenten zijn snel bestempeld als verslaafden.
kennisgat bij artsen gauw overbrugd moet worden
Aan de kant van de medicinale inzet van cannabis kan ik slechts nogmaals benadrukken dat het kennisgat bij artsen gauw overbrugd moet worden. Nieuw afgestudeerde artsen moeten de opleiding verlaten met cannabiskennis in de rugzak. Bestaande artsen en apothekers moeten zo snel mogelijk weten hoe cannabis werkt en toegepast kan worden.
Mark, Guy, Warren en Adam noemden de opkomende cannabis sector als niet vergelijkbaar met andere sectoren. Mark vatte het in mijn optiek goed samen: één week is vergelijkbaar met een-twee maanden in andere markten die meer volwassen zijn. Het is een uitdaging om alle wijzigingen bij te benen. Tegelijkertijd is de sector enorm dynamisch en interessant.
Wil je het gesprek zelf eens terugkijken? Check de video hieronder.
