Even iets anders. Ik wil een persoonlijk verhaal vertellen in deze column. Afgelopen weekend was ik namelijk op een verjaardag. Niets aan de hand, totdat iemand binnen kwam en uitlegde over zijn hernia en dat hij fentanyl pleisters daarvoor gebruikte. De weinige woorden die hij daarvoor gebruikte, zorgde er al snel voor dat ik licht in mijn hoofd werd en duizelig tot het punt dat ik zou kunnen flauw vallen.
De trigger: gesprekken over pijn en medicijnen
Nu ben ik daarna snel gaan zitten en werd ik spierwit, waarna het even duurde voordat ik weer kleur kreeg. Maar het niet fijne gevoel bleef toch hangen. Gelukkig was ik relatief snel weer thuis en ben ik ook niet meer uit huis gegaan die dag.
Het is echter wel iets vervelends. En ook niet de eerste keer dat het me overkwam. Ik heb het eens gehad, kan ik me goed herinneren, zelfs bij een film. En in de kroeg. Maar ook in gesprek met een medicinale cannabis (pijn-)patiënt in het Cannabis College in Amsterdam. Ook toen gebeurde hetzelfde als wat ik eerder in deze column beschreef, wat een rare ervaring ook voor de patiënt moet zijn geweest. Mocht je dit lezen: bij deze weet je waarom ik wit weg trok en moeite had om op mijn stoel te blijven zitten.
Sindsdien probeer ik dergelijke gesprekken te vermijden, omdat ik weet wat komen gaat. Heel vervelend, ook voor degene die het vertelt.
Het onderzoek: ontdekking van vasovagale syncope
Met alle AI mogelijkheden van de laatste tijd, heb ik dan ook besloten om mijn klachten eens voor te stellen aan de AI om uit te vogelen of het ook daadwerkelijk een naam heeft.
Die gaf het volgende antwoord:
“Het heet vasovagale syncope. Het is een reflex die kan optreden wanneer uw lichaam overdreven reageert op bepaalde triggers, zoals het zien van bloed of het ervaren van intense pijn. Het zorgt ervoor dat uw hartslag en bloeddruk plotseling dalen, waardoor u zich duizelig of flauw kunt voelen.”
En inderdaad, het is precies dat.
Nadat ik wat meer onderzoek heb gedaan, ben ik er echter achter gekomen dat ik er helaas niets aan kan doen.
Waarom ik dit vertel
Maar goed, waarom ik dit vertel. Ik krijg soms, ook juist vanuit persoonlijke kringen, wel eens de vraag waarom ik niet meer aandacht besteed aan de medicinale kant van cannabis. Dit is dus een van de redenen. Gesprekken met patiënten kunnen me simpelweg triggeren.
Ik schrijf dit dan ook niet alleen voor mijn collega’s, maar ook voor mijn persoonlijke kringen. Ik hoop dan ook op een beetje begrip. Want het is dus niet uit disrespect of desinteresse.
