De eerste in een serie artikelen over hoe het was om te werken in de coffeeshop tijdens de corona crisis.
Voordat mondkapjes als noodzakelijk gezien werden, en toen het nog geen probleem was om vreemden een hand te geven, liepen de zaken zonder zorgen in ons knusse coffeeshop in het centrum van Amsterdam.
Gelukkig hadden wij nog wel wat vaste klanten uit de buurt, maar het was zeker niet genoeg om nog winstgevend te zijn
Maar tijdens de corona crisis was er geen zitruimte om drankjes te kunnen serveren. En nog belangrijker: geen toeristen die aan de lopende band binnen komen lopen voor hun rookwaar. Gelukkig hadden wij nog wel wat vaste klanten uit de buurt, maar het was zeker niet genoeg om nog winstgevend te zijn.
Vaak waren het alsnog dagen van een beetje afwachten totdat er klanten binnen kwamen.
De extra tijd was wel goed te gebruiken om alles perfect schoon en gedesinfecteerd te houden. Maar veel klanten gingen raar genoeg precies met hun gezicht door een kleine opening in ons spatscherm, waardoor het compleet nutteloos was. Nou ben ik zelf niet bang voor het virus, maar het blijft een beetje raar dat mensen er zo nonchalant over doen.
veel klanten gingen raar genoeg precies met hun gezicht door een kleine opening in ons spatscherm
Zodra jij dit aan het lezen bent kun je weer op een afstandje van elkaar een jointje roken in de coffeeshop (redactie: coffeeshops zijn weer open sinds 1 juli), maar dat is in de toekomst dus ik weet niet hoe dat alles weer gaat veranderen. Hopelijk komen er ook steeds meer mensen, want ik ben wel klaar met het zitten en wachten tot er eindelijk eens iemand aan komt.
De coffeeshop is altijd een super gezellige plek geweest en je mist dat aspect nu wel heel erg. De meeste mensen uit de buurt blijven ook even een praatje maken, we hebben toch tijd zat. Ook al kan ik zelf niet roken tijdens het werk om zo scherp mogelijk te zijn, dat maakt het niet minder gezellig. Het zal voor mij altijd beter zijn dan een ‘normaal’ horecabaantje.
Het zal voor mij altijd beter zijn dan een ‘normaal’ horecabaantje
Wat wel een probleem wordt is dat sommige soorten van de wiet nou al veel te lang in niet perfect luchtdichte verpakking bewaard wordt. Normaal zou het allemaal al lang verkocht en opgerookt zijn, maar nu is het daar maar een beetje aan het ‘verstoffen’. De hash die er al voor de corona tijd was, heeft nu wel extra tijd gehad om te curen, waardoor een paar er ook veel beter uitzien en smaken. In de tussentijd hebben wij nog niets nieuws op de kaart gekregen, omdat er nog genoeg is om zo wel even door te kunnen gaan.
bang dat ik net als veel andere mensen een andere baan zou gaan moeten zoeken
Hopelijk gaat dit een tijd worden waar wij met z’n allen op terug naar kunnen kijken en lachen over hoe gek alles wel niet was. Als alles meezit en trekt het toerisme weer aan. Want als het nog voor veel langer zo door gaat dan ben ik bang dat ik net als veel andere mensen een andere baan zou gaan moeten zoeken. Dat zou een hele treurige dag worden, de coffeeshop is, waar ik mij thuis voel.
En tot slot, steun je lokale coffeeshop! Je weet maar nooit of zij boven water kunnen blijven of niet.
Tekst door @terpenefarmer.
