Eind februari werd bekend dat Marokko medicinale cannabis gaat legaliseren. Er was wel al het een en ander over bekend over de details van het voorstel, maar de wet zelf konden we voorheen nog niet lezen.
Cannabis legaliseringswet Marokko vertaald
Gelukkig heeft Morocco World News de wet in het Engels vertaald, waardoor het voor ons vrij makkelijk was om de wet naar het Nederlands te vertalen. Alvast een waarschuwing: het is nogal een lap tekst.
In onze eerdere berichtgeving vroegen we ook al om een reactie van onder andere Derrick Bergman namens stichting Verbond voor Opheffing van het Cannabisverbod en Tom Blickman namens het Transnational Institute. Want nog even voor de goede orde: deze wet maakt niet de productie en export van hasj legaal, helaas.
De enige comment op Morocco World News tot dusver was dan ook treffend:
“U zult merken dat de ‘legale’ kant van de markt alleen medische consumptie toestaat, terwijl de ‘illegale’ kant van de markt recreatieve consumptie omvat. Aangezien recreatieve consumptie vele malen groter is dan medische consumptie, heeft dit wetsvoorstel weinig effect op criminele activiteiten. Het is een gemiste kans om halverwege zo te stoppen. Wetgevers moeten een manier vinden om een uitbreiding van de legalisatie tot recreatieve consumptie op te stellen die de gangsters uitsluit.”
De wet bestaat overigens uit 7 delen, en die zijn als volgt:
- Algemene bepalingen
- Productie van cannabis
- Inrichten van boerderijen en plantages
- Productie van van cannabis afgeleide producten
- Commercialisering, verkoop en export van van cannabis afgeleide producten (exclusief medische, farmaceutische en industriële producten)
- Vergunningaanvraag, goedkeuringen en afwijzingen
- Het Nationaal Agentschap
Het wetsvoorstel bestaat daarnaast uit 56 artikelen.
Genoeg introductie, hieronder de volledige tekst.
Marokko’s Cannabis Legaliseringswet 13-21
De artikelen 1 t / m 3 plaatsen dit wetsvoorstel ten opzichte van de bestaande en praktijk van cannabiswetgeving.
Artikel 1 vermeldt de veranderingen die het wetsvoorstel zal brengen in de decreten van 2 december 1922, 24 april 1954 en 21 mei 1974. Deze decreten classificeren cannabis als een “giftige stof en drug” en criminaliseren de productie, verkoop, handel, en gebruik.
Artikel 1 stelt dat met betrekking tot de wetten die door dit wetsvoorstel zijn vastgesteld, de cannabisindustrie nu zal worden omkaderd door de wettelijke bepalingen van dit wetsvoorstel en de aanstaande wetgeving die eruit voortvloeit.
In artikel 2 wordt geprobeerd een duidelijke definitie te geven van veel termen in de cannabisindustrie, zoals wat als cannabisplanten wordt beschouwd, wat de term ‘cannabis’ inhoudt, en de benamingen in het wetsvoorstel, voor cannabishars, en wat de Marokkaanse wet definieert als een ‘drug.’
Artikel 3 gaat vervolgens in op deze decriminalisering door te stellen dat geen enkele activiteit in verband met cannabis legaal is, tenzij de betrokken actor een vergunning heeft gekregen van wat in het wetsvoorstel het “Agentschap” wordt genoemd. De activiteiten worden als volgt opgesomd:
- Cannabis planten
- Aanleggen en exploiteren van cannabisplantages en -boerderijen
- Internationale cannabishandel
- Cannabisplanten en -hars omzetten in van cannabis afgeleide producten
- De verkoop en commercialisering van cannabis
DEEL II: Productie van cannabis
Artikel 4 stelt dat de productie van cannabis beperkt zal blijven tot specifieke regio’s, die in een komend decreet moeten worden gecommuniceerd.
In artikel 5 is bepaald dat de productiequota (jaarlijks) worden vastgesteld op basis van de vraag.
Artikel 6 stelt dat er voor de meeste cannabisteelt een THC-limiet zal worden vastgesteld. De limiet moet nog worden bepaald, met uitzondering van gewassen die bedoeld zijn voor medisch en farmaceutisch gebruik.
Artikel 7: Voor mensen die vergunningen voor cannabisteelt en / of cannabisproductie willen ontvangen, stelt dit artikel de geschiktheidscriteria vast:
- De aanvrager moet de Marokkaanse nationaliteit hebben.
- De aanvrager moet de wettelijke leeftijd hebben bereikt (18+ jaar).
- De aanvrager moet een geregistreerde inwoner zijn in een regio waar productie is toegestaan door een naderend besluit (artikel 4).
- De aanvrager moet lid zijn van een coöperatie.
- De aanvrager, indien geen grondeigenaar, heeft de schriftelijke toestemming van de grondeigenaar nodig om cannabis te planten en te produceren, alvorens de vergunning aan te vragen.
- Als de aanvrager een grondeigenaar is, heeft hij een schriftelijk bewijs van eigendom / exploitatie nodig van de lokale administratieve autoriteiten voordat hij de vergunning aanvraagt.
Deze voorwaarden maken een groot deel uit van de ruimere specificaties die dit wetsvoorstel introduceert.
Artikel 8 kadert de productie door de regels van de cannabisteelt / -productie uit te werken.
Ten eerste somt het artikel een aantal productieregels op die moeten worden nageleefd zodra de vergunning is goedgekeurd; ze zijn als volgt opgesomd:
- Het artikel herhaalt het belang van het respecteren van de bovengenoemde specificaties opgesomd in artikel 7, resulterend in een vergunning voor het kweken / produceren van cannabis.
- Boeren moeten de productie beperken tot door de staat goedgekeurde cannabissoorten, die zullen worden bepaald door aanstaande wetgeving van het bureau.
- Boeren dienen alle geproduceerde cannabisgewassen te leveren aan hun respectievelijke coöperaties (vermeld in artikel 7), en krijgen de vaste prijs betaald die is overeengekomen in het partnerschapscontract (uit te werken in artikel 10 van dit wetsvoorstel).
Het artikel gaat vervolgens in op de specificaties die het moet respecteren en rapporteren. Waaronder:
- De normen die moeten worden gerespecteerd en gevolgd tijdens het productie- / kweekproces van cannabis
- De wettelijke bepalingen die moeten worden gevolgd met betrekking tot plantrotatie en het aantal toegestane plantcycli
- De regels en voorschriften met betrekking tot meststoffen en pesticiden zoals omkaderd door reeds bestaande landbouwwetten
Artikel 9: In dit artikel vermaakt het wetsvoorstel de mogelijkheid van verloren / beschadigde gewassen en kadert het het rapportageproces, met vermelding van:
“Als de boer / producent niet in staat is om alle gewassen of een deel van de gewassen aan de coöperatie te leveren vanwege gedwongen of onopzettelijke schade, moet dit binnen drie dagen na het incident aan het bureau worden gemeld, zodat de agentschap om de zaak naar behoren te onderzoeken.”
Artikel 10 gaat in op een vitale entiteit, de coöperaties:
- Ten eerste verplicht het artikel de coöperaties om alle gewassen te ontvangen die naar verwachting door de aangesloten boeren en producenten zullen worden ingezameld, en instrueert het de coöperaties om deze rechtstreeks aan hun erkende klanten te verkopen. Deze omvatten bedrijven en bedrijven die gespecialiseerd zijn in de transformatie van cannabis, eerder goedgekeurd door het bureau.
- Tijdens de opleveringsfase (van coöperatie naar bedrijf) dienen lokale autoriteiten en / of lokale overheidsagenten aanwezig te zijn. Dit artikel vereist vervolgens dat de toezichthoudende ambtenaren van de nationale agentschappen een schriftelijk rapport opstellen van de levering waarvan ze getuige zijn geweest.
De rapportage moet de identiteit van de partijen die bij de transactie betrokken zijn, de datum van levering, de locatie, de overhandigde hoeveelheden, de informatie van het bezorgpersoneel en de bestemming van de lading bevatten. Het rapport moet worden ondertekend door de delegatie van het agentschap die is belast met de leveringspatrouille.
- Het artikel bepaalt vervolgens dat overtollige producten onmiddellijk moeten worden vernietigd door de leden van de delegatie. (Het eigen risico wordt bepaald door de contractueel overeengekomen hoeveelheid tussen de coöperatie en het kopende bedrijf.)
- Het formaat en de specificaties van de contracten tussen de coöperaties en de kopers zullen worden bepaald door toekomstige wetgeving.
Artikel 11 legaliseert rechtstreekse levering van het agentschap aan de kopende entiteiten, in geval van niet-naleving van de leveringsrichtlijnen vermeld in artikel 10.
DEEL III: Inrichten van boerderijen en plantages
Artikel 12 specificeert de noodzaak van de conformiteit van aanvragers van een cannabisplantage, landbouw, import en exportvergunning aan de voorwaarden vermeld in artikel 7.
Het stelt ook dat de huidige wetten met betrekking tot soorten en zaden ook van toepassing zijn.
Artikel 13 stelt de voorwaarden voor het openen van cannabisplantages, de exploitatie ervan en de regels voor import en export van cannabiszaden vast door te stellen:
- Dat plantage-eigenaren ook verplicht zijn om de specificaties (cahier de charge) vermeld in artikel 8 te respecteren. Dit betreft de handelingen die worden uitgevoerd na het ophalen van gewassen, zoals levering en specifiek opslag, in overeenstemming met de industrienormen.
- Dat boeren de verplichting hebben om uitsluitend door de overheid goedgekeurde cannabissoorten te planten.
- Het belang van het zorgen voor veilige, beveiligde en adequate opslagfaciliteiten en -systemen.
Het verkopen van cannabissoorten aan onbevoegde partijen wordt expliciet verboden door ditzelfde artikel.
Vernietiging van stammen kan alleen worden uitgevoerd in aanwezigheid van lokale autoriteiten en in overeenstemming met de procedure die wordt beschreven in artikel 10.
DEEL IV: Productie van van cannabis afgeleide producten
Artikel 14 somt de criteria op voor bedrijven die een vergunning willen krijgen voor de transformatie van cannabisplanten / -zaden en de productie van afgeleide producten.
- Het bedrijf moet volgens de Marokkaanse wet geregistreerd zijn als een besloten vennootschap.
- Het aanvragende bedrijf moet beschikken over de financiële en personele middelen die nodig zijn om de activiteit uit te voeren.
- Het bedrijf moet alle vergunningen en machtigingen hebben die nodig zijn voor alle industriële en commerciële bedrijven in Marokko.
Naast deze voorwaarden dient het aanvragende bedrijf een contract te hebben met een geregistreerde leverancier zoals bepaald in artikel 10 (coöperatie).
Artikel 15: Industriële bedrijven moeten voorzien in adequate (volgens industrienormen, het artikel benadrukt veiligheid boven kwaliteitscontrolevoorwaarden) opslagfaciliteiten voor hun gekochte cannabisgewassen.
Het artikel bekrachtigt ook het standpunt van het wetsvoorstel over het verbod op vernietiging van cannabisvoorraden door industriële bedrijven, tenzij een delegatie van de nationale instantie aanwezig is, zoals vermeld in artikel 10.
Artikel 16: In samenwerking met lokale gerechtelijke entiteiten moeten de industriële bedrijven ook de specificaties respecteren die aan hun activiteit zijn toegewezen, zoals geleid door de richtlijnen van het nationale agentschap.
Naast de relevante wetten in de praktijk moeten de specificaties (cahier de charge) ook bevatten:
- Respect voor de regels voor transformatie, bereiding en opslag van rauwe cannabisvoorraad in volledige overeenstemming met de industrienormen
- Respect voor de eerder gestelde normen met betrekking tot het vervoer van cannabis en afgeleide producten
- Rapportering van additieven die worden gebruikt tijdens de transformatie van cannabis en de productie van de daarvan afgeleide producten
- Implementeren van industriestandaarden met betrekking tot kwaliteitscontrole en productefficiëntie
De specificaties in dit artikel benadrukken ook de verantwoordelijkheden van bedrijven om de milieunormen volgens de Marokkaanse wetgeving te respecteren.
Artikel 17: De productie van van cannabis afgeleide producten wordt ook gereguleerd door de nog te bepalen THC-drempel van het bureau. Het artikel sluit opnieuw medische en farmaceutische fabrikanten uit van deze limiet.
Artikel 18 beschrijft de verpakkingsvereisten voor van cannabis afgeleide producten tijdens transport. Ze moeten tijdens hun transport worden verzegeld en geëtiketteerd volgens de vereisten vermeld in artikel 8.
DEEL V: Commercialisering, verkoop en export van van cannabis afgeleide producten (exclusief medische, farmaceutische en industriële producten)
Artikel 19 verbiedt de “commercialisering” en export van cannabis en zijn afgeleide producten, behalve die bedoeld voor medisch, farmaceutisch en industrieel gebruik.
Artikel 20 situeert de wetten van dit wetsvoorstel met betrekking tot de productie en verkoop van farmaceutische en medische geneesmiddelen, verwijzend naar Wet 17.04 naast de wettelijke bepalingen opgesomd in artikel 1.
Artikel 21 benadrukt de uitzonderingen op de regels van reeds bestaande wettelijke bepalingen. Het stelt dat aan cannabis gerelateerde activiteiten worden toegestaan na goedkeuring van het nationale agentschap voor bedrijven die plannen hebben om cannabis en afgeleide producten te verkopen, verhandelen en transformeren. Het bepaalt de voorwaarden om in aanmerking te komen voor deze bedrijven:
- Het bedrijf moet volgens de Marokkaanse wet geregistreerd zijn als een besloten vennootschap.
- De bedrijven moeten kunnen beschikken over de financiële en personele middelen die nodig zijn om de activiteit uit te voeren.
- De bedrijven zijn verplicht om alle vergunningen en autorisaties te hebben die nodig zijn voor alle bedrijven in Marokko.
Artikel 22 stelt dat de bedrijven ook moeten worden uitgerust met goede en veilige opslagfaciliteiten, en herhaalt dat de bedrijven ook geen toestemming hebben om cannabis te vernietigen zonder de voorkennis van de nationale instantie en zonder de aanwezigheid van een delegatie van een nationale instantie, zoals vermeld in artikel 10.
Artikel 23 bepaalt de specificaties voor detailhandelaren en exporteurs van van cannabis afgeleide farmaceutische, medische en industriële producten:
- Zorgen voor voldoende en veilige opslagfaciliteiten
- Het respecteren van transportnormen zoals vastgelegd in dit wetsvoorstel
- Implementatie van kwaliteitscontroleproces
- Respect voor milieuvoorschriften als het gaat om productie, productieafval, etc.
- Verpakkingsrichtlijnen zoals vermeld in dit wetsvoorstel
DEEL VI: Vergunningaanvraag, goedkeuringen en afwijzingen
Artikel 24 beschrijft het proces van de aanvraag voor alle eerder genoemde niveaus van de cannabicyclus.
Volgens dit artikel heeft het nationale agentschap een deadline van 10 dagen om een administratieve aanvraag op te volgen, en een deadline van 60 dagen vanaf de datum van indiening van de aanvraag om op elke vergunningsaanvraag te reageren, hetzij met een goedkeuring of een afwijzing. .
Elke weigering van een vergunning moet worden gerechtvaardigd door het bureau, of het nu gaat om landbouw, productie, commercialisering of export.
Het artikel specificeert ook dat een vertraging in of het uitblijven van een reactie van het bureau niet als een afwijzing mag worden beschouwd.
Artikel 25 leidt lezers die op zoek zijn naar sollicitatiecriteria door naar de artikelen 7, 12, 14 en 21. Het stelt ook dat de exacte procedure zal worden vastgesteld door toekomstige regelgeving van het nationale agentschap.
In artikel 26 worden de mogelijke oorzaken voor het weigeren van een vergunning beschreven:
- De vergunning wordt geweigerd als het aanvraagpakket vervalste documenten bevat.
- De vergunning wordt geweigerd als de nationale instantie de activiteit waarvoor de vergunning is aangevraagd, als ongezond beoordeelt of illegale praktijken en gebruiken aanmoedigt, en als de activiteit wordt gezien als een bedreiging voor de veiligheid.
- De vergunning wordt geweigerd als de entiteit of persoon die erom vraagt, een geschiedenis heeft van overtredingen van criteria en / of regels, zoals vermeld in dit document of aanstaande wetgeving met betrekking tot de productie en exploitatie van cannabis.
In artikel 27 wordt de geldigheidsduur van alle vergunningen bepaald op 10 jaar. Alle vergunningen kunnen op verzoek worden verlengd volgens hetzelfde proces.
Artikel 28: Als een van de belangrijkste punten, criteria of voorwaarden niet langer kan worden vervuld door de entiteit / persoon die is goedgekeurd voor een vergunning, moet het nationale agentschap worden gewaarschuwd met een opzegtermijn van 30 dagen.
Artikel 29: In dit artikel bevestigt het wetsvoorstel een feitelijke administratieve regel: de begunstigden van de vergunningen kunnen niet worden overgedragen.
Een verandering in eigendom van een entiteit / grond die door het nationale agentschap is toegestaan, is het volgen van een andere procedure voor het bijwerken van de vergunning die nog moet worden vastgesteld door het nationale agentschap.
In geval van overlijden van de voor de vergunning aangemelde persoon, of verandering van eigenaar, etc. kan het bureau op verzoek een tijdelijke vergunning afgeven aan direct betrokken partijen, geldig tot de distributie van gewassen. Een nieuwe vergunningsaanvraag kan dan door de betrokken partijen worden ingediend.
Artikel 30: Het artikel beschrijft de mogelijke oorzaken van intrekking van de vergunning:
- Vergunning wordt ingetrokken op verzoek van eigenaar
- Vergunning wordt ingetrokken in geval van eigendomsoverdracht volgens artikel 29
- Vergunning wordt ingetrokken in geval van overtreding van een van de regels en criteria vermeld in deze tekst en toekomstige juridische teksten over de kwestie
- Vergunning wordt ingetrokken in geval van stopzetting van de activiteit gedurende een periode van twee opeenvolgende jaren
- De vergunning wordt ingetrokken in geval van overtreding van bestaande en geldige drugsregulerende wetten
- Vergunning wordt ingetrokken als wordt vastgesteld dat de persoon die houder is van de vergunning familie is van een lid van de directie van het nationale agentschap
Het artikel bepaalt ook dat het agentschap de vergunningen niet kan intrekken zonder schriftelijke kennisgeving aan de betrokken partij, met een termijn van 15 dagen voor juridisch / administratief weerwoord van de entiteit die houder is van de vergunning.
DEEL VII: Het Nationaal Agentschap
Artikel 31: Het nationale agentschap zal in Rabat worden gevestigd, met de mogelijkheid dat er lokale of regionale vestigingen worden geopend in gebieden met een concentratie van cannabisgerelateerde activiteiten.
Artikel 32: Het agentschap staat onder het vertrouwen van de staat. Het doel is toezicht te houden op de naleving van de mechanismen waarover het bevoegd is, zoals bepaald in dit wetsvoorstel, en de opdrachten die eraan worden toegewezen, en het verzekeren van de toepassing en het respect van de wettelijke en organisatorische teksten met betrekking tot alle openbare besturen.
Het bureau is onderworpen aan financiële audits en controle zoals toegepast op alle openbare lichamen.
Artikel 33: Met betrekking tot de prerogatieven die door dit wetsvoorstel aan het agentschap worden toegekend, en de wettelijke bepalingen met betrekking tot alle nationale openbare lichamen, voert het agentschap de strategieën van de staat op het terrein uit als het gaat om landbouw, productie, industrialisatie, transformatie, commercialisering , import en export van cannabis en afgeleide producten.
Daarom krijgt het bureau de volgende bevoegdheden en taken:
- Het afgeven van vergunningen, het verlengen van vergunningen en het intrekken van vergunningen volgens de normen van dit wetsvoorstel
- Zorgen voor de toepassing van de wetten van dit wetsvoorstel in samenwerking met overheidsinstanties en betrokken partijen
- Controle van de toestand van de cannabisreserves (opslagfaciliteiten, hoeveelheden, enz.), In overeenstemming met internationale normen en het raadplegen van verschillende gespecialiseerde overheidsorganen.
- Toezicht op de naleving van landcriteria en verdeling
- Toezicht op alle gewasoverdrachten
- Afstemming tussen partijen betrokken bij de cannabisindustrie en synergie met overheden
- Veldcontrole
- Bevordering van de status van ongeletterde werkende vrouwen op het platteland (werkend in de velden)
- Gegevensverzameling
- Formaliseren van de voorheen informele boerderijen in de door de staat aangewezen gebieden
- Het maken van een jaarverslag
Artikel 34: Het bureau wordt bestuurd door een bestuursraad (College van Bestuur) onder leiding van een algemeen directeur.
Artikel 35: De directie is, naast de algemeen directeur, samengesteld uit vertegenwoordigers van de staat en vertegenwoordigers van verenigingen en entiteiten op het gebied van cannabis. De wetten die de organisatie van de Raad van Bestuur detailleren, zullen worden bepaald in de komende organisatiewetgeving.
Artikel 36: Lidmaatschap van de Raad van Bestuur, in dienst zijn van het bureau of contractueel samenwerken met het bureau, is onverenigbaar met het uitoefenen van de activiteiten die het bureau regelt en waarvoor het vergunningen afgeeft.
Artikel 37: De uitvoerende rol van het agentschap krijgt de volledige bevoegdheid die nodig is voor het beheer van het agentschap, en is van toepassing op de volgende punten:
- Werk strategieën uit voor het agentschap in overeenstemming met de richtlijnen van de staat
- Bepaal het werkschema van het bureau
- Goedkeuren van de organisatiestructuur en infrastructuur van het agentschap, zowel gecentraliseerd (in het nationale agentschap) als gedecentraliseerd
- Goedkeuren van de basisprocedure van het bureau op het gebied van werving, salarissen en compensatie
- Regel het proces van het sluiten van deals en stel normen vast voor de geldigheid van deals, zoals geïllustreerd door dit wetsvoorstel en met betrekking tot de relevante wetgeving
- Frame financierings- en leningsbeleid
- Stel de vergoedingen van het bureau vast voor de geleverde diensten
- Beperk het budget, de uitgaven en de verwachte inkomsten van het bureau
- Financiële rekeningen goedkeuren en middelen toewijzen
- Goedkeuren van het jaarverslag opgesteld door de algemeen directeur
- Beheer van het onroerend goed dat aan het agentschap is toegewezen en / of onder zijn verantwoordelijkheid valt
- Beheer donaties
Het College van Bestuur kan de algemeen directeur machtiging verlenen om bepaalde zorgen weg te nemen.
Artikel 38: Jaarvergaderingen (boekjaar) zijn nietig, tenzij tweederde van de leden aanwezig is.
Artikel 39: Het college van bestuur kan binnen zijn leden gespecialiseerde commissies instellen voor een specifiek vraagstuk.
Artikel 40: De prerogatieven van de algemeen directeur worden als volgt gespecificeerd:
- Het uitvoeren van besluiten van het bestuur
- Goedkeuren, vernieuwen en intrekken van vergunningen
- Tussenhandel en toezicht houden op deals zoals vermeld in artikel 33
- Vertegenwoordigen van het bureau
- Het juridisch vertegenwoordigen van het bureau
- Bijwonen van bestuursvergaderingen en regionale vergaderingen (als er een vestiging in x regio wordt geopend)
- Jaarlijkse verslagen
Artikel 41: Gezinsleden van de leden van de Raad van Bestuur kunnen geen vergunningen aanvragen voor het verbouwen, verkopen of vervaardigen van van cannabis afgeleide producten.
Artikel 42 beschrijft de financiële middelen en uitgaven van het agentschap.
MIDDELEN:
- Inkomen uit geleverde activiteit en geleverde diensten
- Staatssubsidies
- Semi-fiscale inkomens
- Eigen risico
- Belastingteruggave
- Goedgekeurde leningen
- Donaties
- “Overig”
KOSTEN:
- Investeringen
- Bedrijfs- en operationele kosten
- Leningbetalingen
- “Overig”
Artikel 43: De personele middelen van het nationale agentschap bestaan uit
- Overheidsfunctionarissen
- Aannemers
Artikel 44 heeft betrekking op de toezichthoudende rol van het agentschap. Het bureau moet het hele proces volgen, van het planten, het verzamelen van gewassen, het transport, de vernietiging en de verkoop, “om ervoor te zorgen dat het niet voor illegale doeleinden wordt gebruikt.”
Artikel 45: Registraties die het bureau moet bewaren:
- Verslagen van vergunningen
- Registraties van operaties
- Registratie van aanvoer en reserves
- Gegevens vereist van boeren, leveranciers en fabrieken:
- Activiteit en operaties
- Gebruikte of ingezamelde hoeveelheden
Records moeten 10 jaar worden bewaard. De exacte vorm van records en gedetailleerde vereisten zullen worden bepaald in de komende wetgeving.
Artikel 46: Specificaties voor cannabis bedoeld voor medisch en farmaceutisch gebruik:
- Identificatienummer van de vergunning
- Volledige namen van afzender en ontvanger
- Exacte naam van “materiaal” en exacte hoeveelheid
Deze referenties moeten tijdens het hele proces aan elk pakket worden toegevoegd.
Artikel 47: Elk product dat cannabis bevat, moet als zodanig worden geëtiketteerd door een door de overheid goedgekeurd uniek symbool dat in de komende wetgeving moet worden gecommuniceerd.
Artikel 48: Bovengenoemd symbool mag niet worden gebruikt op producten zonder goedkeuring of vergunningen van het agentschap.
Artikel 49: Alle overtredingen worden gecontroleerd door de dienst, in synergie met de lokale politie en de nationale autoriteiten.
Artikel 50: Alle schendingen van de wettelijke bepalingen bepaald door dit wetsvoorstel zullen worden bestraft volgens de eerder vastgestelde wetten met betrekking tot drugstoeslag.
Sancties zullen worden toegepast op:
- Activiteit zonder vergunning
- Oefening van activiteit na het verlopen van de vergunning
- Oefening van activiteit na intrekking van vergunning
Sancties: Een gevangenisstraf van drie maanden tot twee jaar en een boete variërend van MAD 5.000 ($ 555) tot MAD 100.000 ($ 11.111) zijn van toepassing op:
- Planten zonder vergunning, planten voor illegaal gebruik, planten zonder de voorgeschreven hoeveelheden te respecteren
- Vervalsen van gegevens en documenten
- Voortzetting van de activiteit ondanks artikel 36
- Het niet overdragen van alle gewassen zoals voorgeschreven in artikel 7
- Ongemelde vernietiging van overtollige gewassen
Artikel 52: Een straf van zes maanden tot een jaar en een boete van 10.000 MAD ($ 1.111) tot 20.000 MAD ($ 2.222) zijn van toepassing op iedereen die autoriteiten en ambtenaren belemmert bij het uitoefenen van hun rechtmatige taken.
Artikel 53 stelt een boete in die varieert van 20.000 MAD ($ 2.222) tot MAD 100.000 ($ 11.110) wegens gebrek aan goede en veilige opslagfaciliteiten voor cannabis.
Artikel 54:
- Geen verplichte administratie bijhouden
- Gebruik van niet-geautoriseerde zaden die niet door de overheid zijn goedgekeurd
- Onjuist gelabelde pakketten
- Inbreukregels van de artikelen 13, 17 en 48
Deze overtredingen worden bestraft met een boete van MAD 5.000 ($ 555) tot MAD 50.000 ($ 5.550).
Artikel 55: De sancties genoemd in de artikelen 50 en 54 worden verdubbeld in geval van recidive.
Artikel 56: Wetten op dit wetsvoorstel zullen van toepassing zijn vanaf publicatie in het staatsblad, en toekomstige wetten zullen van toepassing zijn vanaf publicatie in het staatsblad.