Volgens de Van Dale is de definitie van een column een ‘regelmatige bijdrage aan een krant, tijdschrift of site met een bijzondere eigen inhoud’. Het bevat de mening van de auteur en is rond de 500 woorden lang, maar kan ook iets korter of langer zijn.
Zelf schreef ik jaren een column voor het voormalige Rolling Stoned, nu CNNBS. Daar kwam een einde aan rond de tijd dat ik met deze website begon. Sindsdien publiceer ik nog wel eens een column op deze website, maar over het algemeen probeer ik tegenwoordig mijn mening voor me te houden en de focus te houden op feitelijke informatie.
Columns schrijven is iets wat best leuk is om te doen en kan wel degelijk een impact hebben. Goed voorbeeld daarvan was een column die ik schreef over duurzaamheid in de cannabisindustrie en het vele gebruik van plastic zakjes. Die boodschap is bij verschillende ondernemers doorgedrongen en hebben daarop actie ondernomen.
Columns zijn ook gewoon leuk, interessant en/of vermakelijk om te lezen.
Zo ook de ‘Weirdos‘ columns van High Times magazine die wekelijks verschijnen op vrijdag. Er gaat veel fout bij High Times en je kunt veel op het magazine aanmerken, maar wat Jon Cappetta heeft weten te realiseren met Weirdos is de moeite waard om iedere vrijdag toch even te checken.
Voor de rubriek schrijft Cappetta ook zelf wel eens een column, maar over het algemeen is het iemand die actief is en zijn of haar naam al lang en breed heeft gemaakt in de (Amerikaanse) cannabis wereld.
De drie regels die hij hanteert zijn vrij simpel:
- Alleen ervaringen uit de eerste hand
- Geen merkpromotie of laster
- Geen laster, schieten alleen op de regering
Daaruit zijn een aantal pareltjes al gekomen, waar ik er een aantal van heb geselecteerd die je gewoon moet gelezen hebben.
1. WHO THE F*#K ARE YOU PEOPLE?
Misschien wel de meest controversiële column, maar een die ook zeker relevant is voor Nederland. Het begint dan ook met:
Dit is een oprechte boodschap aan alle glimlachende nieuwe gezichten van de cannabisindustrie die momenteel hun beste pakken strijken, nieuwe lettertype keuzes voor hun visitekaartjes afronden en brainstormen over ontwrichtende strategieën voor het volgende grote evenement: Niemand van jullie heeft een plaats aan deze tafel verdiend.
De column is dan ook een directe aanval op zij die de cannabisindustrie recentelijk pas willen of hebben betreden en vooral dollar (of in ons geval, euro) tekens in hun ogen hebben. Maar eigenlijk niets hebben met de plant, en al helemaal de plant niet consumeren.
2. The Trap Is Forever: Why the Traditional Market Isn’t Hurting Your Pretendo, an Essay
Deze was een column door Cappetta zelf en begint met:
Kwaliteit, klantenservice en liefde zullen de legacy-spelers blijven voortstuwen en de kloof tussen ons en de legale markt vergroten.
Met ‘legacy-spelers’ doelt hij op de kwekers en dealers die al met cannabis bezig waren toen het nog hartstikke illegaal was. Zij weten wat ze doen en sommigen hebben weliswaar de stap gemaakt en zijn nu legaal bezig, velen blijven vrolijk illegaal bezig. En daarmee houden ze de legale markt scherp.
Daarom is het bijvoorbeeld ook rete dom dat de verpakkingen bij ons in het Experiment gesloten coffeeshopketen nog minder mogen tonen dan de verpakkingen in Canada (wat al heel weinig is), terwijl de illegale markt gewoon doet wat ze willen.
Die mooie verpakkingen zijn namelijk steeds belangrijker geworden voor de marketing en zijn een grote reden waarom verschillende illegale kwekers hartstikke populair zijn.
3. CRAFT: The Beating Heart of the Cannabis Industry
De derde en laatste column die ik er uit wil pikken gaat over craft cannabis: kleinschalige, op kwaliteit gerichte cannabis productie.
Het begint dan ook met:
Waarom de overheid, multi-state operators en cannabis-hedgefondsen het allemaal bij het verkeerde eind hebben – en nu zo zwaar verliezen leiden.
Het is vooral gericht op de situatie in Californië, maar is ook relevant hier.
Waar we hier jaren geleden vooral kleine telers hadden die de coffeeshops bevoorraden van kleine hoeveelheden kwaliteit wiet, zijn met alle risico’s van dien tegenwoordig het nu vooral grote telers die het nog aandurven. Verliezen ze één kwekerij, dan is het geen probleem, want ze hebben er meestal meerdere. En dat is de kwaliteit en diversiteit niet ten goede gekomen.
Helaas is het in de opzet van het wietexperiment ook niet echt mogelijk om echt over craft cannabis te spreken. Daarvoor zal de markt veel toegankelijker moeten worden voor kleine spelers.
Kan jij het ook? Of beter?
Ik ben altijd op zoek naar nieuwe columnisten voor deze website voor de afwisseling met de feitelijke berichtgeving. Mocht je dan ook denken dat jij het ook kan, of beter zelfs, aarzel dan niet en neem contact met mij op.
Je kunt daarbij zelf al eens een column tikken van rond de 500 woorden en mailen, maar ik ben ook bereid om het gesprek aan te gaan en te kijken hoe ik je erbij kan helpen.
Ik ben vooral geïnteresseerd in mensen die actief zijn in de cannabisindustrie, maar misschien ben je als goed schrijvende consument ook wel geschikt.