Toen afgelopen weekend een vriend me een zakje liet zien wat hij zojuist had gekocht bij een lokale coffeeshop, sprak hij enigszins teleurgesteld over wat hij zojuist had verkregen. Niet zo gek, de beste man had ook een tijdje in de Verenigde Staten gewoond en gewerkt in een staat waar cannabis legaal is, en hij was dus zodoende wel wat beters gewend. Toen hij uitlegde hoe een aankoop er daar aan toe ging, klonk dat erg zoals ik het voor ogen heb in het beste scenario. Zodoende gaf dat mij inspiratie voor deze column om dat eens uiteen te zetten.
Optimale transparantie: Het belang van het menu en blootstelling aan licht
In de perfecte coffeeshop zou het namelijk als volgt eraan toe gaan, als het aan mij ligt tenminste.
Bij voorkeur kan ik het menu al lezen terwijl ik nog in de rij sta. Maar als ik dan eenmaal aan de toonbank sta, dan zou ik de wiet en hasj niet moeten kunnen zien, tenzij ik er om vraag. Immers, blootstelling aan licht zou volgens onderzoek de THC waardes met maar liefst 0,5% per uur doen dalen.
Hygiëne en kwaliteit: Het selectieproces van wiet en hasj
Wanneer ik dan een keus heb gemaakt van wat ik eerst wil zien en ruiken, zou er een glazen pot op de toonbank moeten komen te staan. Tenzij ik liever een ander product eerst wil zien en ruiken, wat nogal eens voorkomt, wil ik een specifiek topje of topjes uitkiezen.
Die worden niet met de blote handen gepakt, maar met handschoenen aan. Of nog beter: met chop sticks bijvoorbeeld, zodat niet wat zojuist aan de handschoenen zat geplakt van een andere soort, nu ineens aan mijn duurbetaalde topjes zit.
Daarna worden de topjes afgewogen, voor mijn ogen, waarna ik het bedrag afreken wat overeenkomt met het gewicht.
Verpakking en duurzaamheid: streven naar een milieuvriendelijke aanpak
Helemaal geweldig zou zijn als het daarna ook nog eens in een glazen potje gaat, of op tenminste een mylar bag. Liefst iets dat ook nog te recyclen is, of ik neem zelf een glazen potje mee.
In principe zou het voor hasj niet heel veel anders zijn, waarbij de betere hasj uit de koelkast komt.
Perfectie zou een streven moeten zijn, geen must
Helaas bestaat een dergelijke coffeeshop niet in Nederland, voor zover ik weet. Wellicht zijn enkele van mijn wensen wel vervuld, maar allemaal lijkt me sterk. Met de huidige regelgeving is het voor velen dan ook onwerkbaar, of zijn er andere praktische bezwaren.
Maar het zou dan ook een streven moeten zijn om het proces te verbeteren waar mogelijk, geen must. Wat ik heb beschreven is namelijk naar mijn mening het beste proces vanuit de consument geredeneerd, niet vanuit de ondernemer.
