Rijke landen hebben in de periode van 2012 tot 2021 bijna €854 miljoen van hun ontwikkelingshulpbudgetten besteed aan de wereldwijde War on Drugs, bedoeld om armoede te bestrijden en geen schade aan te richten. Dit blijkt uit nieuw onderzoek van Harm Reduction International dat eerder deze maand is vrijgegeven. Het onderzoek onthult hoe tientallen donoren, geleid door de Verenigde Staten en de Europese Unie, internationale ontwikkelingshulp hebben gebruikt voor activiteiten die verband houden met drugsbestrijding in het decennium van 2012 tot 2021.
Mensenrechtenschendingen en foutieve toewijzing van fondsen
Begunstigden van deze fondsen zijn onder meer politie-eenheden en openbaar ministeries over de hele wereld. Gefinancierde projecten omvatten enkele die de surveillance en arrestaties verhogen.
Ten minste €59,5 miljoen aan ontwikkelingshulp werd besteed in landen waar de doodstraf wordt opgelegd voor druggerelateerde overtredingen, waaronder Iran (waar vorig jaar minstens 252 mensen werden geëxecuteerd voor drugsdelicten) en Indonesië.
Het gebruik van de doodstraf voor drugsovertredingen is een schending van het internationaal recht op het gebied van mensenrechten.
Oproep tot een overgang naar op wetenschap gebaseerde benaderingen
“Internationale hulp is bedoeld om armoede te bestrijden en ontwikkeling te ondersteunen, niet om schendingen van de mensenrechten te stimuleren,” zei Naomi Burke-Shyne, uitvoerend directeur van Harm Reduction International in het persbericht. “Het gebruik van ontwikkelingshulp voor drugsbestrijding draagt niet bij aan ontwikkelingsdoelstellingen. Deze fondsen worden gebruikt om de politie, surveillance en arrestaties van kwetsbare mensen en gemeenschappen te vergroten. Drugsbestrijding mag geen plaats hebben in de toekomst van ontwikkelingshulp,” voegde ze eraan toe.
“Het is bijzonder verwerpelijk dat ontwikkelingshulp wordt ingezet voor zogenaamde drugsbestrijdingsactiviteiten in landen die mensen blijven executeren voor druggerelateerde overtredingen(…)”
“De oorlog tegen drugs is mislukt. Regeringen moeten ervoor zorgen dat ontwikkelingshulpbudgetten worden gebruikt om de gezondheid en mensenrechten van mensen te bevorderen, en niet om repressieve drugbestrijdingsbeleid te financieren dat schadelijk en ineffectief is gebleken,” zei Helen Clark, voormalig premier van Nieuw-Zeeland en huidig voorzitter van de Global Commission on Drug Policy in het persbericht. “Het is bijzonder verwerpelijk dat ontwikkelingshulp wordt ingezet voor zogenaamde drugsbestrijdingsactiviteiten in landen die mensen blijven executeren voor druggerelateerde overtredingen,” voegde ze eraan toe.
Het rapport, getiteld “Hulp voor de Oorlog tegen Drugs,” volgt het geld voor drugsbestrijding, inclusief specifieke projecten over de hele wereld. Het roept regeringen en donoren op om zich terug te trekken uit straffende en prohibitieve drugbestrijdingsregimes die hun andere gezondheids- en mensenrechtenverplichtingen ondermijnen, en te investeren in op bewijs gebaseerde programma’s zoals schadebeperking.
Meer dan de helft van de totale hulpfondsen voor drugsbestrijding in het afgelopen decennium kwam van de Verenigde Staten (€468,7 miljoen), gevolgd door de Europese Unie (€240,3 miljoen), Japan (€66,4 miljoen), het Verenigd Koninkrijk (€18,8 miljoen), Duitsland (€10,2 miljoen), Finland (€7,7 miljoen) en Korea (€6,8 miljoen). Hoewel relatief kleine delen van de totale hulpuitgaven, overtreffen deze fondsen nog steeds die welke zijn besteed aan andere ontwikkelingsgebieden. Bijvoorbeeld, wereldwijd werd in 2021 meer hulp besteed aan drugsbestrijding (€275,2 miljoen) dan aan schoolvoedingsprojecten (€243,5 miljoen) of arbeidsrechten (€168,9 miljoen).
In totaal worden 92 ontwikkelingslanden vermeld als ontvangers van hulpfondsen voor drugsbestrijding. Het grootste enkelvoudige land dat deze financiering in 2021 ontving, was Colombia (€92,9 miljoen), gevolgd door Afghanistan (€31,5 miljoen), Peru (€23 miljoen) en Mexico (€17,9 miljoen).
Dergelijke uitgaven staan haaks op toezeggingen op het gebied van gezondheid en mensenrechten. Het Joint United Nations Programme on HIV/AIDS (UNAIDS) neemt decriminalisatie van drugs op in zijn Global AIDS Strategy, met doelstellingen om straffende wetten en beleidsmaatregelen in te trekken, evenals “een uitgebreide schadebeperking te implementeren”.
