Afgelopen vier november was het dan eindelijk zover. Het lang naar uitgekeken symposium ter ere van 25 jaar Platform Cannabisondernemingen Nederland (PCN) vond plaats in het iconische Evoluon gebouw in Eindhoven.
Zo waren onder andere ‘onze’ eigen Mauro Picavet, Jef Martens en Gweedo (zie ook zijn eerder verschenen column over het symposium) aanwezig.
Aan de hand van de notities van Mauro en Jef, evenals de video’s van de debatten en Koos Zwart Award uitreiking en de presentatie van het boek ‘Een kwart eeuw knokken voor de coffeeshop’ geschreven door Derrick Bergman, doen we hieronder verslag van het symposium.
Inloop met koffie en thee
Als eerste was er de ontvangst in het Evoluon. Na het parkeren van de auto, of de fiets, konden de bezoekers hun weg vervolgen langs het gebouw om daarna de vliegende schotel te betreden.
Na een afslag naar links werden we opgewacht door de organisatie om onze jassen op te hangen. Men werd daarnaast gegroet door uitvergrote oude krantenartikelen uit het archief van August de Loor op panelen. Iets verder kon men direct koffie en thee krijgen.
In de foyer werd bijgepraat, maar waren ook de volgende organisaties en bedrijven te vinden: BitCanna, Stichting Verbond voor Opheffing van het Cannabisverbod, Philips, On Chain Smokers, Goldfish Amsterdam en Software Support Nederland.
Ook kon er wel degelijk gerookt of gedampt worden, door langs de bar links naar beneden te lopen.
Het programma was als volgt:
10.00 – 11.00 Inloop met koffie en thee
11.00 – 11.45 Paneldebat 1 – Krom en krampachtig: de knelpunten van ons cannabisbeleid
11.45 – 12.00 Presentatie boek ‘Een kwart eeuw knokken voor de coffeeshop’
12.00 – 13.00 Paneldebat 2 – International panel: cannabis in Canada, the USA and Germany
13.00 – 14.15 Lunch
14.15 – 15.00 Paneldebat 3 – De wietproef en de hobbelige weg naar legalisering
15.00 – 15.20 Uitreiking Koos Zwart Award 2022
15.20 – 16.20 Paneldebat 4 – De toekomst van de cannabisbranche: hoe kan het beter?
16:20 – 16:30 Afsluiting en slotwoord
16.30 – 18.00 Borrel
Na de opening door woordvoerder Hein Schafrat, kon begonnen worden met het eerste paneldebat. De debatten werden geleid door Bas van Werven, bekend van BNR.
Paneldebat 1 – Krom en krampachtig: de knelpunten van ons cannabisbeleid
De panelleden waren:
- August de Loor, oprichter Adviesburo Drugs, voorzitter Cannabinoïden Adviesbureau Nederland.
- Professor Jan Brouwer, hoogleraar Algemene Rechtswetenschap, Rijkuniversiteit Groningen, publiceert sinds 1996 over drugs en drugsbeleid.
- Deborah Bruin, studeerde cum laude af in zowel straf- als bestuursrecht aan de Erasmus Universiteit. Haar scriptie, “Onkruid vergaat niet”, gaat over de ontwikkeling van het Nederlandse coffeeshopbeleid en de samenwerking tussen straf- en bestuursrecht. Deborah’s moeder Myranda runde lange tijd een coffeeshop in Rotterdam en was jarenlang PCN bestuurslid.
- Joachim Helms, naast oprichter Arjan Roskam al jaren hét gezicht van Greenhouse Amsterdam, een van de bekendste coffeeshopketens ter wereld. VICE noemde hem “het blowmaatje van de grootste artiesten op de aarde”. Helms was een aantal jaren voorzitter van de Bond van Cannabis Detaillisten (BCD) en is nog steeds woordvoerder van deze bond. Hij was lid van de stuurgroep Cannabis Connect en verschijnt regelmatig in nationale en internationale media.
Na een introductie van de sprekers, kon het debat van start gaan.
August de Loor legde uit hoe de kabinetten Paars I en Paars II eigenlijk een voorbode zijn geweest voor de kabinetten VVD, CDA en PVV vanaf 2010 waarin de ondermijningsdoctrine op gang is gekomen en daarmee het tegenhouden van het legaliseren van cannabis. “Dat is het ergste wat op dit moment aan de gang is. We zijn nog nooit zo slecht af met het Nederlandse drugsbeleid met de ondermijningsdoctrine,” aldus de Loor.
“(…)Voor juristen is het heel simpel. Ons strafrecht functioneert niet(…)”
Daar viel dus voor het eerst het woord ‘ondermijning’, waar professor Jan Brouwer direct dieper om in ging: “Wat is ondermijning? Dat is een heel mysterieuze vraag. En het antwoord er op kent vele antwoorden. Voor juristen is het heel simpel. Ons strafrecht functioneert niet. Op sommige terreinen werkt het vrij aardig, maar op dit gebied functioneert het niet. We hebben bedacht dat als het strafrecht niet werkt, hebben we iets anders wat misschien effectief is.”
Als voorbeeld gaf Brouwer de verkeersovertredingen die zijn verplaatst naar het bestuursrecht.
Hij vervolgde: “We hebben dat dus verplaatst naar het bestuursrecht. Nu halen we 90% binnen en 10% niet. Dat is de essentie van de ondermijningsstrategie. We hebben wat we vroeger deden met het strafrecht verplaatst naar het bestuursrecht. Daarom heeft de burgemeester zo’n belangrijke rol. Die sluit coffeeshops, panden en doet van alles.”
Bruin: “Er heeft een verschuiving plaatsgevonden van volksgezondheid naar het bestrijden van de overlast door de coffeeshops. En een verschuiving van de handhaving van strafrecht naar bestuursrecht. Dat is de burgemeester. Dat is misschien niet slecht, die weet misschien wel het beste wat er speelt. Maar ze weten niet hoe ze ermee om moeten gaan.”
Het gevolg is echter wel dat de coffeeshops nu worden gezien als een ondermijnende branche, wat op zijn beurt weer het hele drugsbeleid besmet tot aan het wietexperiment aan toe liet August weten.
Wat volgt is een discussie over de cannabis cultuur en de coffeeshops: “Je hebt niet alleen te maak met de consument, maar ook mee de cultuur,” aldus Helms.
“Een beetje minder naïviteit, beetje meer doorpakken” quotte dagvoorzitter van Werven de voormalig minister Jaap de Hoop Scheffer.
“Politieke kleur kan bepalen of er een coffeeshop komt. Als je dat in perspectief plaatst van de moderne samenleving… Alcohol gerelateerde gelegenheden zijn van 6.000 naar 68.000 gestegen. Dat terwijl coffeeshops zijn gedaald van 2000 naar 500+. Een genotsmiddel heeft altijd een cultuur nodig. We hebben al vijftig jaar een experiment. We moeten af van de nuloptie voordat we gaan praten,” aldus de Loor.
“Recente hoogtepunt is toch wel na de aankondiging van de lockdown dat 24 uur later de coffeeshop als essentieel is bestempeld”
“Wat is nou de echte agenda (van de overheid)?” vroeg Helms zich hardop af.
“Je hebt te maken met heel veel onzekerheid als coffeeshopondernemer. Je bent overgeleverd aan de waan van de dag. En dan komt Den Haag er ook nog bij,” aldus Bruin.
“Recent hoogtepunt is toch wel na de aankondiging van de lockdown dat 24 uur later de coffeeshop als essentieel is bestempeld,” merkte Helms op.
“De coffeeshop is dé uitvinding om het in sociaal culturele omgeving nuttigen van een product. Uniek. (…) Op het moment dat de overheid de coffeeshop niet meer ziet als een instrument voor de scheiding van markten, wat juist heel belangrijk is geworden want er zijn steeds meer middelen,” aldus de Loor. En: “Alles wat we mooi opgebouwd hebben, word nu afgebroken. Ook het wietexperiment helpt niet.”
Helms doet dan ook een oproep aan de ondernemers dat ze de sociale functie behouden
Helms doet dan ook een oproep aan de ondernemers dat ze de sociale functie behouden. Bruin laat weten dat het echter weinig oplevert voor de ondernemer, zo kan een bezoeker ook harddrugs bij zich hebben bijvoorbeeld.
De sociale functie zou je moeten omarmen, maar de overheid is te rigide in de sanctionering en handhaving.
Opvallend was dat Brouwer opmerkte dat de scheiding der markten met lijst 1 en lijst 2 (die enorm is gegroeid) ‘tegenwoordig onzin is’. Zeker ook met het internet. Maar dat het er wel een onderdeel van is. Een argument om de coffeeshops in stand te houden is dat het de openbare orde versterkt. Waar geen coffeeshops zijn, is er overlast op straat. Coffeeshops geven geen overlast aldus Brouwer.
Wat blijft zijn twee tegenstrijdigheden. De voordeur en de achterdeur. En het wietexperiment dat maar 60+ shops gaat bevoorraden legde de Loor uit. Hij pleit dan ook voor een landelijk platform voor de deelnemende shops aan het experiment.
Helms ziet wel iets in een een landelijk overleg. Overheid wil volgens hem dat we met één mond praten.
Ook word verwacht dat de legalisering van cannabis in Duitsland een enorme impuls zal geven, maar de bonden moeten uitdragen naar het buitenland dat de coffeeshops het café zijn voor cannabis
Als afsluiter gaf de Loor de Landelijk Overleg Coffeeshops (LOC) poster als kado aan Bas van Werven. Op de poster staan de destijds 166 coffeeshops van Amsterdam, terwijl dat er nu 60 minder zijn.
Presentatie boek ‘Een kwart eeuw knokken voor de coffeeshop’
Na het debat was het tijd voor de presentatie van het boek ‘Een kwart eeuw knokken voor de coffeeshop’ geschreven deze zomer door Derrick Bergman in opdracht van het PCN.
Aan Derrick werd onder andere gevraagd door van Werven wat wel is gelukt in de afgelopen 25 jaar en waar hij wel blij van wordt. Zijn antwoord was dat het plan voor het invoeren van een maximale THC grens van 15% is afgewend. Daar is keihard voor gewerkt om het van tafel te krijgen. Daarvoor zijn 15 specialisten gehoord in de Tweede Kamer.
Het gelekte standpunten document in Duitsland had aanvankelijk ook deze maatregel er in, maar niet in de definitieve versie.
In het grote archief dat August aan het PCN heeft gedoneerd zocht Derrick ook uit waar de 30 gram, 5 planten en 5 gram aantallen eigenlijk vandaan kwamen.
Verder merkt hij op dat nu pas het geluid van ‘te weinig coffeeshops’ klinkt in sommige gemeenten. Nog steeds is er een nuloptie namelijk in 70% van de gemeenten. Hij refereerde dan ook naar het buitenlandse onderzoek door Leafly, wat vond dat straathandel blijft als gemeenten blijven kiezen voor een nuloptie en geen coffeeshops/cannabiswinkels toestaan.
De coffeeshop is niet de vijand maar een bondgenoot van de overheid
Wel kaart hij nog eens de erkenning aan van de coffeeshop als essentieel sinds de pandemie.
Verder gaf Derrick mee dat je best wat trotser mag zijn op wat je doet als coffeeshophouder. Het is uniek in de wereld, niet iedereen is hier stoned de hele tijd en het gebruik is er niet mee gegroeid.
De coffeeshop is dan ook niet de vijand maar een bondgenoot van de overheid.
Het boek is overigens te bestellen door een mailtje te sturen naar het secretariaat van PCN.
Paneldebat 2 – International panel: cannabis in Canada, the USA and Germany
De panelleden waren:
- Georg Wurth, Duitsland, oprichter en directeur Deutsche Hanfverband (DHV)
- Bob Hoban, VS, advocaat, cannabisindustrie expert, directeur Gateway Proven Strategies
- Hilary Black, Canada, cannabisactviste, oprichter B.C. Compassion Club, voormalig Director Patient Education and Advocacy bij Canopy Growth
Conservatieve politici in Duitsland zitten niet te wachten op feiten liet Georg weten na een voorstel van Black om politici die kant op te sturen.
‘Shoot first, ask questions later’
Hoban liet weten over de staten die cannabis al legaliseerden, dat ze vooral een ‘Shoot first, ask questions later’ methode hanteren.
Black liet weten dat de legalisatie in Canada niet perfect is. Het is gelegaliseerd vanuit de prohibitie gedachte om conservatieven te overtuigen laat ze weten. Maar waar ze wel succesvol in zijn geweest is het saai maken van cannabis. Na vier jaar is er geen toename onder de jongeren en in sommige gevallen zelfs een afname.
Ook volgde er applaus nadat Black opmerkte hoe bizar het is dat het testen van de wiet voor de coffeeshops illegaal is.
Georg legde uit dat hij afhankelijk van de politicus, andere argumenten gebruikt. Hij is vooral trots dat er nu een meerderheid van de Duitsers ook voor de legalisering van cannabis is.
Black stelde verder voor om het niet meer de zwarte markt te noemen, maar de illicit of ongereguleerde markt. Je moet niet spreken over het concurreren met de zwarte markt. Zo maakte ook duidelijk dat cannabis in Canada overgereguleerd is en er te veel belastingen zijn.
Lunch
Tijdens de pauze was er een buffet waar iedere bezoeker even de maag kon vullen en even kon bijpraten. De keuze was ruim en voor iedereen wel wat wils. Ook kon er wat gerookt of verdampt worden na om de hoek te lopen en de trap af te lopen naar buiten.
Paneldebat 3 – De wietproef en de hobbelige weg naar legalisering
De panelleden waren:
- Bart Vollenberg, coffeeshop Koffie & Dromen Almere en Lelystad, oprichter Epicurus Foundation en Cannabis Connect, medeoprichter Aardachtig, een van de aangewezen wietproef telers.
- John Meijers, “modelwietkweker”, medeoprichter Holigram (voorheen GrassMeijers), een van de aangewezen wietproef telers.
- Paul Depla is burgemeester van Breda, een van de tien wietproefgemeenten. In 2014 was hij een van de drie initiatiefnemers van het Manifest Joint Regulation. Zowel achter de schermen als in de media zet Depla zich in voor regulering van cannabis.
De deelname aan het debat door Depla was een zeer welkome toevoeging. Hij zat dan ook goed op de praatstoel. Op de dag van het symposium verscheen overigens een interview met Depla in de Volkskrant, waarin hij opriep alvast te beginnen met het wietexperiment in Breda en Tilburg of dan maar direct te legaliseren net zoals in Duitsland.
“Het experiment is er alleen maar voor om te testen of de markt gereguleerde wiet wil accepteren en of we een gesloten coffeeshopketen kunnen realiseren. Daar heb je helemaal niet zo veel tijd voor nodig”
Vanuit Luxemburg, Malta en Duitsland zijn er al delegaties op bezoek geweest in Breda liet Depla weten, maar het gaat nu zo traag dat we ingehaald worden. En heeft het experiment geen betekenis meer. “Het experiment is er alleen maar voor om te testen of de markt gereguleerde wiet wil accepteren en of we een gesloten coffeeshopketen kunnen realiseren. Daar heb je helemaal niet zo veel tijd voor nodig,” aldus Depla.
Van Werven vroeg dan ook aan Depla: Wat als het experiment niet lukt? Daarop liet hij weten dat het experiment niet moet worden vergeleken met de huidige situatie maar met een ideaal eindplaatje. Vergelijk het wél met de huidige situatie en geef aan welke stappen voorwaarts worden gemaakt en zie die stappen als winst. De politie heeft liever dat de tussenfase wordt overgeslagen en liever in een klap gereguleerd aanbod wilt hebben, anders is het niet te handhaven. Depla is dan ook voor duidelijkheid. Moeten doen wat werkt. De politie heeft liever 50% legale teelt dan 100% illegale teelt.
Bart Vollenberg was blij dat de Depla zich al zo lang inzet voor dit dossier want het is een enorm taai onderwerp. “We moeten gaan bewijzen dat de markt er is’ weten we al lang legde Vollenberg uit. Moeten ‘bewijzen dat er geteeld kan worden’, dat weten we ook al lang. Wel is hij het ermee eens dat ieder puntje winst ook echt winst is. En het experiment is een stukje winst. Alleen al met ‘coffeeshopketen’ is er eindelijk erkenning voor de winkel. Als we beginnen met voldoende telers en aanbod, gaan we ook een aanzuigende werking vallen. Een beter en schoner product wat meegaat in de prijs gaat ook meer klanten trekken. Die gaan ook bewegen volgens Vollenberg. Er is geen markt per stad.
Het eerder starten van de aanloopfase in Tilburg en Breda moet een ouverture zijn, geen slotstuk
Het eerder starten van de aanloopfase in Tilburg en Breda moet een ouverture zijn, geen slotstuk legt Depla uit. De teler die de boel op orde heeft lijkt gestraft te worden door prestatie. Het is toch een loterij geworden terwijl kwaliteit, uitvoerbaarheid en realisatiekracht leidend hadden moeten zijn. Moet due diligence uitvoeren bij een tender. Locaties niet bindend. Bij tenders, zoals de brug in Nijmegen, moet dit altijd liet Depla weten. Achteraf is dat een fout, maar is makkelijk praten achteraf.
Voor de goedkeuring waren de telers afhankelijk van processen als de Bibob. Dat zou 6-8 weken moeten duren. Maar het duurde allemaal vele langer, evenals de definitieve toewijzing. Daar heeft de overheid zich in verkeken.
Vanuit de overheid zijn veel verplichtingen opgesteld. Ook de Wwft (Wet ter voorkoming van witwassen en financieren van terrorisme) zorgde voor extra vertraging. Dat maakt het moeilijker om een bankrekening te krijgen. Uitgaven zijn soms moeilijk te verklaren voor coffeeshops. Luxemburg heeft het makkelijker, zij kunnen in een klap legaal starten merkte Depla op.
Sinds het aantreden van minister Kuipers is er wel meer vaart gekomen
Sinds het aantreden van minister Kuipers is er wel meer vaart gekomen, hij zoekt naar mogelijkheden liet Depla weten. Bij het vorige kabinet had hij meer het idee dat het ‘politiek corvee’ is en niet ‘politieke wenselijkheid’. Merkt daarmee dat er er minder in de probleemstand maar meer in de oplossingenstad zitten. Ook Vollenberg is het er wel mee eens dat Kuipers meer oplossingsgericht is.
Cannabis is te lang criminaliteitsbeleid geweest vervolgt Depla op een vraag hoe om te gaan met de minister van Justitie en Veiligheid. Hij gaf aan dat het juist ooit als volksgezondheidsbeleid is ingevoerd (het gedoogbeleid). In Duitsland is het juist wel Volksgezondheid die de kartrekker zijn. Dat zou het ook weer in Nederland moeten zijn. Je hoeft niet tegen drugs te zijn, maar wel tegen de criminaliteit op het drugsterrein.
Als laatste vraagt van Werven aan Depla of Breda het ingezetenen criterium (i-criterium) gaat loslaten als het experiment van start gaat. Daarover laat hij weten dit niet te gaan doen om Bart de Wever (burgemeester van Antwerpen) buiten de deur te houden en ervoor kiest liever kleine stapjes te maken. Net zoals illegaal vuurwerk dat in België wordt gekocht en in Nederland wordt afgestoken willen we ook niet. Dat geldt in België net zo op deze kwestie.
Uitreiking Koos Zwart Award 2022
De prijs is vernoemd naar journalist en cannabisactivist Koos Zwart (1947-2014). Eerdere winnaars zijn onder meer wijlen Doede de Jong, Dries van Agt, Rick Simpson, Ben Dronkers en vorig jaar aan Derrick Bergman. In dat rijtje mocht August uiteraard niet ontbreken.
De prijs werd uitgereikt door het langst zittende bestuurslid van PCN, Ricardo Hewitt. De tekst die hij voorlas was als volgt:
Beste mensen,
Mijn naam is Ricardo Hewitt, ik run coffeeshop Anytime in Alkmaar en ik ben al heel lang bestuurslid van het PCN. Zo lang dat ik Koos Zwart goed gekend heb. Ik heb tientallen, misschien wel honderden vergaderingen met hem meegemaakt.
Koos is heel belangrijk geweest voor het PCN. Toen hij in 2014 overleed, besloten we om de PCN hoofdprijs om te dopen in Koos Zwart Award. We reiken deze prijs uit aan een persoon of organisatie die zich uitzonderlijk heeft ingezet voor legalisering en normalisering van cannabis. In het programmaboekje staan alle winnaars sinds 2014.
De winnaar van dit jaar heeft al meer dan een halve eeuw professioneel met cannabis te maken. In zijn beginjaren werd dat woord nauwelijks gebruikt, men sprak van stuff, dope, shit, marihuana en hasjiesj.
De winnaar van dit jaar is een volbloed Amsterdammer. In 1970 begon hij als straathoekwerker in onze hoofdstad. Zes jaar later was hij de eerste coördinator van de MDHG, de Medisch-Sociale Dienst Heroïne Gebruikers. Een instantie die nog steeds bestaat en belangrijk werk verricht. In 1986 opende hij het Adviesburo Drugs.
“Zijn voelsprieten voor nieuwe trends en ontwikkelingen op drugsgebied zijn vermaard”, schreef Job Joris Arnold over hem in HighLife. “Hij is er meestal –altijd eigenlijk- als eerste bij en heeft ook meteen een passende reactie. Vaak in de vorm van een beleidsnotitie.”
Na een grote politieactie tegen coffeeshops in Amsterdam nam hij het initiatief voor de oprichting van een coffeeshopvereniging, de BCD. Hij is de bedenker en gangmaker van de Safe House campagne en de Red Alerts voor vervuilde harddrugs. Hij richtte het Landelijk Overleg Coffeeshops, het LOC, op en de VLOS, de belangenvereniging voor smartshops.
In 2017 kreeg hij de Frans Banninck Cocqpenning voor zijn belangrijke bijdrage aan het Amsterdamse, landelijke en internationale drugsbeleid. Het Parool schreef bij die gelegenheid:
“Als adviseur vormde hij het scharnierpunt tussen enerzijds de lokale en landelijke overheid en anderzijds de verschillende verenigingen voor coffeeshops en smartshops”.
Die verleden tijd klopt niet, want hij vormt nog steeds dat scharnierpunt. En hij blijft onvermoeibaar opkomen voor beter drugsbeleid, voor en achter de schermen.
Dat doet hij als voorzitter van het CAN, het Cannabinoïden Adviesbureau Nederland, een belangenvereniging voor producenten en verkopers van CBD producten.
Maar hij doet het ook als onafhankelijk expert op het gebied van drugs en drugsbeleid. Bijvoorbeeld als hij gepassioneerd inspreekt bij de Amsterdamse gemeenteraad over het i-criterium of andere hete hangijzers.
De winnaar van de Koos Zwart Award van 2022 is een luis in de pels voor het gezag, maar ook voor de cannabisondernemers. Hij kan ons er stevig van langs geven, maar zijn kritiek snijdt bijna altijd hout.
Tegelijk is hij een vurig verdediger van de coffeeshop. “De café-slijterij voor cannabis”, in zijn woorden, “het tweede uitgaanscircuit van Nederland”.
Inmiddels zal voor de meesten van u wel duidelijk zijn wie het onderwerp is van deze lofrede. Laat ik hem dus maar naar voren roepen, de winnaar
van de Koos Zwart Award 2022: AUGUST DE LOOR!
In zijn betoog na het ontvangst van de Award laat august weten dat de belangrijkste uitdaging het legaliseren van cannabis is. En dat de coffeeshops best trots mogen zijn op het al 50 jaar volhouden in dit schizofreen beleid. “Op de cafés na zijn jullie de tweede sociale uitgaansvoorziening. Dank daarvoor,” zegt hij dan ook naar de zaal.
“Op de cafés na zijn jullie de tweede sociale uitgaansvoorziening. Dank daarvoor”
Verder pleit August voor de diversiteit van de coffeeshops en hun eigen culturen, net zoals de cafés (bruin café, thema, sport, etc). Volgens August moeten er dan ook veel meer voordeuren komen.
Tip: luister ook naar onze podcast met August de Loor.
Paneldebat 4 – De toekomst van de cannabisbranche: hoe kan het beter?
De panelleden waren:
- Nicole Maalsté, publicist, onderzoeker en adviseur, publiceerde drie boeken over cannabis.
- Willem Vugs runt coffeeshop Toermalijn in Tilburg, die recent een digitaal lidmaatschap introduceerde, op basis van blockchain technologie. Vugs was jarenlang voorzitter van de Tilburgse coffeeshopvereniging De Achterdeur en doet mee aan het overleg tussen Haagse ambtenaren en coffeeshopondernemers over de wietproef.
- Tim Vis, strafrechtadvocaat bij Vis & Van Reydt Advocaten.
- Sander Hewitt runt coffeeshops Stepping Inn in Heerhugowaard en Stepping Out in Alkmaar. Sinds juni 2022 is hij bestuurslid van het PCN.
Het laatste debat van de dag begon over de schaarse vergunningen. Maalsté legde uit dat dit Europese regelgeving is. Dat als er schaarste is, er meer mensen dit zouden moeten kunnen doen. Burgemeesters dachten dat ze dit ook voor coffeeshops zouden kunnen toepassen. Daar zijn de meningen nog steeds over verdeeld. Maar op dit moment heeft de coffeeshop geen vergunningen, hooguit een horeca vergunning met daarbovenop een gedoogverklaring die niet onder een schaarse vergunning valt. Het is wachten op de Raad van State nu die uitspraak hierover gaat doen over een zaak in Roermond.
Er moet een lek worden gedicht waardoor de coffeeshophouder niet meer vogelvrij is
Tim Vis merkte op dat hij 10 jaar geleden voor het eerst met rechters in een coffeeshop stond. Zagen toen pas voor het eerst wie de cannabis consument was en hele normale mensen zijn. Stonden dokters, advocaten en ambulance medewerkers in de rij. Dat bracht de rechters dan ook voor het eerst er op om een rechterlijk pardon uit te spreken voor de bevoorrading van een coffeeshop. Vis snapt dan ook niet dat hij nog steeds nodig is in de coffeeshopbranche en het nog steeds niet is geregeld. Volgens hem is het onontkoombaar dat er een regulering van de markt komt. Dat is de stip aan de horizon. Een beschaafd land reguleert de cannabismarkt. Alleen daar zijn we nog niet. Allemaal beren op de weg en gaat langzamer dan gedacht. Er moet een lek worden gedicht waardoor de coffeeshophouder niet meer vogelvrij is.
Vis stelt dan ook een ‘routekaart naar regulering’ voor die met name door de coffeeshopbranche zelf moet worden ingevuld in overleg met constructieve gemeenten uit de VNG (Vereniging Nederlandse Gemeenten). Daarna moet het voorstel naar het college van procureurs-generaals, het hoogste orgaan van het Openbaar Ministerie, en daar zeggen ‘zo’: in het belang van de openbare orde moet er nieuw handhavingsbeleid komen voor wat betreft de coffeeshops totdat er uiteindelijk een volledige legalisering plaatsvindt.
in het belang van de openbare orde moet er nieuw handhavingsbeleid komen voor wat betreft de coffeeshops totdat er uiteindelijk een volledige legalisering plaatsvindt
Van Werven vraagt of er steun is voor het eerder starten van het experiment. Vugs geeft aan groot voorstander van het experiment te zijn, maar om het zomaar naar voren te halen, heeft hij wel bedenkingen bij. Als shopeigenaren hebben ze al overleg gehad en ze willen niet te vroeg gaan.
Vis stelt voor dat coffeeshops die netjes werken niet vervolgt zouden moeten worden voor hun opslaglocaties. Dat gebeurt gelukkig wel steeds vaker in de praktijk.
Maalsté reageerde dat ingrijpen in 10 gemeenten van experiment gaat doorwerken naar landelijke markt. Wat we in Zwitserland zien, kan ook in Nederland andersom gebeuren. Wat gebeurt er wanneer er een enorme run komt op de shops in Breda en Tilburg en die uitverkocht raken? Wel denkt ze dat zo’n routekaart belangrijk is. Ook refereert ze naar het internationale debat dat we niet moeten onderkennen dat het niet-gereguleerde deel van de markt nog een tijd blijft bestaan. De niet-gereguleerde markt heeft nu al producten vanuit de Verenigde Staten die als overschot uit een legale teelt aldaar komen.
Ook de bezorgservice – een belangrijk verdienmodel voor de illegale markt – moet over nagedacht worden. Zo kunnen gaten in de markt werkelijk worden gedicht.
Vis adviseerde dan ook vooral georganiseerd naar gemeenten en Justitie te gaan.
Volgens Hewitt heeft het vooral te maken met lokaal goed afspraken maken. Liefde moet van twee kanten komen. Het Haarlemse voorbeeld – het keurmerk – proberen ze ook in Alkmaar op te pakken. Is echter een proces van jaren. Neem een controle, geeft hij als voorbeeld. Voorheen dacht men dat er een inval plaatsvond vanwege de hoeveelheid dienders. Dat hebben ze in overleg weten te temperen en nu verloopt een controle net zo ordelijk.
Vugs vulde aan dat de aan de dialoog al jaren wordt gewerkt. Nu in een goede periode, zie daarvoor ook het gesprek met Kuipers onlangs.
“Trek dat jasje aan van een legale sector”
Maalsté opperde stappen te maken in het gedrag als ‘legale ondernemer’. Ook bij de bond toch zulke professionalisering oppakken: “Trek dat jasje aan van een legale sector.”
Het debat vervolgde zich over de sociale functie van de coffeeshop, waarbij het personeel cruciaal is. In de boodschap en de feeling. Hewitt liet weten dat opleiding niet moet, maar er zijn via gemeenten en de PCN wel mogelijkheden.
Maalsté merkte op dat er bij het naar de kroeg gaan ook geen voorlichting is. Waarom in deze sector wel, vroeg ze zich hardop af. Lijken altijd uit te gaan van gevaar, wat misschien niet helemaal terecht is.
Vugs merkte op dat het binnen het experiment een opleiding voor het personeel wel verplicht is. Elk zichzelf respecterende coffeeshop zal dit al wel jaarlijks scherp houden.
Vervolgens werd Vugs gevraagd naar of de branche iets kan met blockchaintechnologie. Vugs zei van wel. Zo kunnen ze korting geven bijvoorbeeld. Wel merkte Vis op dat dit kan worden gezien als afficheringsovertreding. Vugs geeft aan de klant op te leiden over de nadelen en voordelen van cannabis en blockchain technologie. Het is internet technologie en levert transparantie op. Kunt het inzetten voor keten transparantie tussen klant en winkel, traceerbaarheid en aantoonbaarheid voor wie wat weet, consumeert. Vugs zegt ook te werken naar betalen met cryptocurrency zodat er zaken kunnen worden gedaan zonder bank.
Verder komt kort thuisteelt nog voorbij. Dat moet volgens het panel omarmd worden, maar de aantallen ‘zijn niet spannend’. Volgens Maalsté is het ook een hobby, of specifieker gericht op klachten van consument.
Ook edibles komen nog voorbij in het debat. Volgens Vugs is er veel vraag naar en baat bij. Hij zou het raar vinden als een rechter je verplichtte om een joint te moeten roken als edibles niet zouden zijn toegestaan.
Afsluiting en slotwoord
De afsluiting en slotwoord werden gedaan door PCN woordvoerder Hein Schafrat, waarna over kon worden gegaan op de borrel.
Borrel
Tijdens de borrel werd nog tot 18:00 (en zelfs iets daarna) nog nagepraat over wat men de hele dag aangehoord heeft. Zover wij weten waren de bezoekers dan ook zeer te spreken over de samenkomst.
Een groot, welgemeend, dankwoord is dan ook zeer op zijn plaats voor het PCN en dan met name het secretariaat (Jeanny, Bart) inclusief Steven Kompier (en de andere Bart voor de video opnames), Derrick Bergman en natuurlijk alle deelnemers aan de debatten.
- Advertentie -
- Advertentie -
